Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

1998 - Μεταρρύθμιση Αρσένη

Το 1998 μια ακόμα μεταρρύθμιση ήρθε να αντικαταστήσει μια παλιότερη. Απ’ τη μεταπολίτευση μέχρι το '98 είχαμε αρκετές μεταρρυθμίσεις, κυρίως όσο αφορά τον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ, αλλά όσο αφορά το σύνολο της παιδείας, μόνο δύο.


Η πρώτη μεταρρύθμιση, η γνωστή μεταρρύθμιση Ράλλη το 1976 με την κατάργηση του παλιού εξατάξιου γυμνασίου, και το διαχωρισμό της μέσης εκπαίδευσης σε τριτάξιο γυμνάσιο, και γενικό λύκειο, καθώς και τη δημιουργία των τεχνικό-επαγγελματικών λυκείων, ακόμα και την ίδρυση των ΚΑΤΕΕ (τα σημερινά ΤΕΙ), έγινε με σκοπό να προσαρμόσει την παιδεία στις απαιτήσεις της ΕΟΚ (σημερινής ΕΕ) και της διεθνούς τράπεζας γιατί ως γνωστό η ΕΟΚ (ΕΕ) καθώς και οι άλλοι διεθνείς οργανισμοί (ΟΑΣΑ, διεθνής τράπεζα, ΔΝΤ κλπ.) ως έδρες του διεθνούς κεφαλαίου και των αφεντικών, έχουν ανάγκη από ειδικευμένους εργάτες.


Στη συνέχεια είχαμε, ιδίως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για πρώτη φορά το 1981, διάφορες επιμέρους μεταρρυθμίσεις π.χ. την “κατάργηση” των ΚΑΤΕΕ (στην ουσία αλλαγή ονομασίας), και την αντικατάστασή τους από τα ΤΕΙ, δημιουργία των Πολυκλαδικών λυκείων, αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση με το σύστημα των δεσμών, και διάφορα άλλα νομοσχέδια, που τα πιο πολλά συναντούσαν την δυναμική αντίθεση του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας, ιδίως των μαθητών, π.χ. τη σχολική χρονιά 1990-1991 ολόκληρο πολυνομοσχέδιο καταργήθηκε στους δρόμους (καταλήψεις γυμνασίων, λυκείων, ΑΕΙ, ΤΕΙ) και με αποκορύφωμα την εξέγερση στις 10 και 11 Γενάρη του 1991 όπου το κέντρο της Αθήνας έγινε στην κυριολεξία πεδίο μάχης.


Το 1998 έχουμε το εκπαιδευτικό σύστημα της μεταρρύθμισης Αρσένη.

Δύο θέματα επιχείρησε να προσεγγίσει και να αλλάξει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Γ. Αρσένη: το πρώτο ήταν ο τρόπος αξιολόγησης των μαθητών σε συνάρτηση με την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και το δεύτερο ο τρόπος διορισμού των εκπαιδευτικών, με την κατάργηση της επετηρίδας, αλλά και η επιχειρούμενη -αν και ιδιαιτέρως «διστακτική»- αξιολόγησή τους.
Με την εν λόγω μεταρρύθμιση επανήλθαν οι εξετάσεις και μάλιστα πανελλαδικού τύπου σε 14 μαθήματα στη Β´ και στην Γ´ Λυκείου, ενώ «εισιτήριο» για την εισαγωγή των υποψηφίων του νέου συστήματος στα ΑΕΙ και ΤΕΙ ήταν πλέον μόνο το απολυτήριο του Ενιαίου Λυκείου. Βεβαίως με διάφορες ευνοϊκές ρυθμίσεις του πρώην υπουργού Παιδείας δίδονταν η δυνατότητα στους μαθητές να αξιοποιήσουν τον βαθμό στη Β´ Λυκείου μόνον αν είναι προς όφελός τους (μεγαλύτερος ή ίσος με αυτόν της Γ´ Λυκείου), ενώ καταργήθηκαν οι Γενικές Εξετάσεις στα τέσσερα μαθήματα των δεσμών (οι τελευταίες αντικαταστάθηκαν από πέντε επιστημονικά πεδία). Παράλληλα οι μαθητές μπορούσαν πλέον με βαθμό απολυτηρίου 9,5 να εισάγονται σε σχολές (χαμηλών βάσεων) της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ωστόσο η διεξαγωγή πανελλαδικών εξετάσεων σε 14 μαθήματα, και μάλιστα στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων επί υπουργίας Αρσένη ενώ η αποδέσμευση του Λυκείου από την εισαγωγή στα πανεπιστήμια ήταν, σύμφωνα με την εκπαιδευτική κοινότητα και τους μαθητές, πλασματική, αφού ο βαθμός του απολυτηρίου ήταν το μοναδικό κριτήριο για αυτήν.


1998, λοιπόν, μεταρρύθμιση Αρσένη, η οποία ήταν στην ουσία η δεύτερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση απ’ τη μεταπολίτευση και μετά. Η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση καταργούσε τον τύπο του λυκείου που ίσχυε μέχρι τότε (Γενικό Τεχνικό-επαγγελματικό, πολυκλαδικό) και προωθούσε την αντικατάστασή του από το λεγόμενο ενιαίο λύκειο, καθώς και την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ με την κατάργηση του συστήματος των δεσμών, και την αντικατάστασή τους με πανελλαδικές εξετάσεις στις τρεις τάξεις του λυκείου.


Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να σταθούμε περισσότερο, γιατί πρέπει να επισημάνουμε το κυνήγι του βαθμού που θα είχαν οι μαθητές απ’ την Α’ λυκείου που με αυτό συνεπάγονταν αύξηση της παραπαιδείας (φροντιστήρια, ιδιαίτερα), αύξηση φυσικά του άγχους, με ότι κακό συνεπάγεται (αυτοκτονίες, παραίτηση του σχολείου), γιατί όταν κάποιος μαθητής ο οποίος έχει προσπαθήσει π.χ. στην Α’ λυκείου και δεν έχει θετικά αποτελέσματα, και στη συνέχεια στη Β’ λυκείου έχει πάλι τα ίδια, τότε είναι πολύ εύκολο να απογοητευτεί και να παρατήσει το σχολείο.


Σ’ όλα αυτά προστίθονταν η κατάργηση των παραπεμπτικών εξετάσεων του Σεπτέμβρη. Γι’ αυτό το θέμα ο Αρσένης είχε δηλώσει κυνικά ότι σε καμιά χώρα της ΕΕ δεν υπάρχουν εξετάσεις τον Σεπτέμβρη.


Φυσικά όλα αυτά τα δεδομένα ξεσηκώσαν τους μαθητές, γιατί οι μαθητές δεν προέκυψαν πρόβατα επί σφαγής όπως θα ήθελε η εξουσία.


Έτσι και το 1998 είχαμε ξανά καταλήψεις στα σχολεία.